***இராமன் கானகம் புகு முன் கோசலையிடம் சென்று விடை பெறும்போது கோசலை பரதனைப் பற்றி - மும்மையின்நிறை குணத்தவன் (மூன்று மடங்கு எல்லாரினும் மேம்பட்டு நிறைந்த குணத்தினை உடையவன்);
நின்னினும் நல்லன் (உன்னையும்விட நல்லவன்); குறைவு இலன் -(கல்வி, இளமை, வீரம், குணம் முதலிய யாவற்றாலும் யாதொரு குறைவும் இல்லாதவன்);’ எனக் கூறினாலும், பாசத்தால் தயரதனைக் காணச் சென்றாள். ***
**காப்பியத்தில் சுமித்ரை பேசிய இடங்கள் மிகக்குறைவு என்றாலும், இலக்குவனுக்கு கூறிய மொழிகள் பெருமிதம் தருவதாகும்.இராமனுக்கு ஏதேனும் ஆபத்து வரின் அதனைத் தடுக்க உன் உயிரை விடவும் தயங்காதே என்றாள், ‘முன்னம் முடி’ என்ற சொல்லால். ‘இந் நெடுங் சிலைவலானுக்கு ஏவல் செய அடியன்யானே’ என்று அனுமனிடம் இலக்குவன் பின்னர்த் தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொள்வதும் உண்டு!**
பின்னும் பகர்வாள், ‘மகனே!
இவன்பின் செல்; தம்பி
என்னும்படி அன்று, அடியாரினின்
ஏவல் செய்தி;
மன்னும் நகர்க்கே இவன்
வந்திடின், வா; அது அன்றேல்,
முன்னம் முடி’ என்றனள்,
வார் விழி சோர நின்றாள்.
பின்னும் - மேலும்; பகர்வான் - கூறுவாள்; (நகர் நீங்கு படலம்)
**ராமகாதையில் என்னைக் கவர்ந்த பாடல்களில் இதுவும் ஒன்று.
இவன்தம்பி என்கின்ற முறையில் நடந்துகொள்ள
அன்று; இவன்தொண்டர்களைப் போல இவன் இட்ட பணிகளைச் செய்;இவன் திரும்பி வருவானாயின் நீயும்வருக;அது அன்றேல் - இவனுக்கு முன்னம் நீ உயிரைத் துறந்துவிடு;’ என்றாள் சுமித்ரை! ***
No comments:
Post a Comment