Wednesday, August 14, 2013
இந்தப் பூமியில் எவர்க்கும்இனி அடிமை செய்யோம்!
வணங்குகிறேன்:
"நாமிருக்கும் நாடு நமதுஎன்ப தறிந்தோம்
இது நமக்கே உரிமையாம் என்ப தறிந்தோம்
இந்தப் பூமியில் எவர்க்கும்இனி அடிமை செய்யோம்
பரி பூரணனுக் கேயடிமை செய்து வாழ்வோம். "
எத்தனை கட்டைகள் எரிந்தது, இன்று நாம் இந்த சுதந்திர சோற்றைச் சுவைக்க! நான் எண்ணிப்பார்க்கிறேன். அந்த தியாகிகள் எல்லாம் வீதிக்கு வராமல் இருந்திருந்தால், இன்று நம் நிலை? நான் பார்த்த, கேள்விப்பட்ட 2 தியாகிகள். தன்னலமற்றவர்கள். விடுதலைப் போரட்ட தியாகிகள் மதுரை துவரிமான் இராமஸ்வாமி, திருமங்கலம் புலி ஐயர்.
ஒருவர் துவரிமானில்(மதுரை) வாழ்ந்த இராமஸ்வாமி.அவர்கள் வீட்டிற்கு அருகில் தான் எங்கள் வீடு. விடுமுறைக்கு அங்கு செல்லும் போது நிறையப் பார்த்திருக்கிறேன். அக்ஹ்ரஹாரதில் பிறந்திருந்தாலும் நாடு என்று வந்தால் மற்றது எல்லாம் பின்னாடி தான் என்று வாழ்ந்து காட்டியவர். நாட்டின் மீது கொண்ட பற்றால் சுதந்திரத்திற்கு பின்பே திருமணம் செய்து கொண்டார். தன் கடைசி காலம் வரை மாதம் 1 நாள் உணவு உண்ண மாட்டார். காரணம் கேட்டேன் - நாட்டிற்காக 1 நாள் செலவை அர்ப்பணித்து அதை சேமிக்கிறேன் என்பார்.
மற்றொருவர் - நான் படித்த திருமங்கலத்தில் (மதுரை) வாழ்ந்த புலி ஐயர். காமராஜரின் நெருங்கிய நண்பர். தனக்கென எந்த ஆசையும் இல்லாமல், முக்கிய வீதியில் (மீனாக்ஷி அம்மன் கோவில் அருகில்) இருந்த விசாலான தன் வீட்டைக் கூட இந்த நாட்டிற்கு எழுதி வைத்தார். காமராஜர் முதல்வராய் இருந்த போது இவருக்கு Rs.200 கண் சிகிச்சைக்கு அனுப்பி வைத்தார். அதில் மீதியைக் கூட இவர் திரும்ப அனுப்பி வைத்துவிட்டார்.
நான் அறிந்த இருவருமே செல்வசெழிப்போடு இருந்தவர்கள். நாட்டிற்காக எல்லாவற்றையும் துறந்தார்கள். இவர்களால் தான் இன்று நாம் வாழ்கிறோம்!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment